บิดสุดใจ ไกลเกินฝัน "The World's Fastest Indian"

_____หนังดี ๆ ส่วนใหญ่มักเป็นหนังอัตตชีวประวัติของคนดัง แล้วก็มักถ่ายทอดในลักษณะของหนังดราม่าแต่สำหรับหนังเรื่องนี้ให้ความรู้สึกที่แตกต่างมากเพราะเป็นช่วงเวลาหนึ่งของการเดินทางมาอเมริกาของ เบิร์ตมอนโร แห่งนิวซีแลนด์ ได้พบปะผู้คนแตกต่างอาชีพแตกต่างนิสัยใจคอกัน ความเป็นคนสุภาพอ่อนโยนแบบตาแก่น่ารัก คาแร็คเตอร์ของคนหูตึงนิด ๆ มองโลกในแง่ดีเจออุปสรรคของโลกที่แตกต่างกันของคนต่างวัย เป็นหนังที่ทำให้ดูแล้วอมยิ้มได้ทั้งเรื่อง แม้หนังจะไม่มีอุปสรรคขัดขวางที่ร้ายแรงแต่มันก็อิงมาจากชีวิตจริงที่ดูแนบเนียนราวโจ๊กที่ไม่ได้ใส่ใข่ใส่ผงชูรส เรื่องราวสนุกเรื่อย ๆ และอบอุ่น เมื่อเบิร์ตมาถึงเรื่องก็0ไม่ใช่อุ่นแต่เริ่มร้อนขึ้น เบิร์ตต้องเจอกับอุปสรรคสำคัญคือ ความมีคุณสมบัติของผู้สมัครเข้าแข่งขันเพราะเขายังไม่ได้ลงทะเบียนแข่ง สภาพอุปกรณ์ที่ใช้ประกอบเป็นรถก็ช่างเป็นอุปกรณ์ก๊องแก๊งเกือบทั้งคัน ถ้าเป็นผมคงโมโหเป็นบ้าไปแล้ว แต่ความเป็นคนสุขุมใจเย็นและมีความพยายามสูงของตาแก่เบิร์ตทำให้เขาได้ลงแข่งจนได้ แต่กระนั้นก็ไม่ใช่สิ่งสำคัญไปกว่าความเป็นคงมีอัธยาศัยดีของเบิร์ตนั้นมีมากที่สุด มีมากว่าคนไทยสมัยนี้บางคนเสียอีกดู แล้วทำให้ผมนึกถึง ตาบุญชูผู้น่ารัก หนังดีๆ เรื่องนี้ทำให้ผมรู้สึกหลงรักที่จะเก็บรักษาไว้ประจำบ้านอีกซักเรื่องแล้วกัน