______ผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่นิยมหนังแนวผีซอมบี้ไล่จับคนกิน ก็มันมีอยู่ตั้งหลายเรื่องที่จำได้ก็ต้องราชาแห่งหนังซอมบี้อย่าง Jorge A Romero ที่ทำให้เกิดกระแสผลิตหนังซอมบี้เฟรนด์ไชน์มาหลาย ๆ ภาคแถมพี่ท่านก็ไม่หวงลิขสิทธ์ใครอยากจะสร้างหนังซอมบี้อย่างไรก็เชิญแถมเป็นที่ปรึกษาให้ด้วย กลายเป็นเครื่องหมายการค้าหนังซอมบี้ไปในตัว แต่ผีซอมบี้ของพี่จอร์จ ต่างกับซอมบี้สายพันธุ์อังกฤษอย่าง 28 Days Later 2003 อยู่อย่างหนึ่งคือ มันวิ่งได้ โหโคตะระน่ากลัวเลยครับพี่น้อง... ผมไม่เคยเห็นซอมบี้ที่มีกำลังมากพอจะวิ่งไล่กัดกินคนตามถนนตามเมืองได้หืดขึ้นคออย่างนี้มาก่อน เป็นสูตรที่ทำให้หนังประสบความสำเร็จอย่างท่วมท้นมากมายจนกระทั่งมาสร้างต่อแต่เปลี่ยนแปลงผู้กำกับใหม่ในหนัง 28 Weeks Later ซึ่งห่างจากกันหลายปีจนนึกว่าจะไม่มีต่อซะ
นแปลงวงการแพทย์ครั้งสำคัญนี้ หนังยังเน้นหนักถึงความเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งและการแบ่งพรรคแบ่งพวกของผู้ที่มีอาวุธอยู่ในมือ หนังไม่ค่อยเน้นความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ซึ่งกันและกันเท่าไรเพราะต้องการเน้นเดินทางของความหวังว่ามีความสำคัญต่อมนุษยชาติ ที่จริงแล้วซอมบี้ในความหมายที่ผมเพิ่งจะค้นพบใหม่ มันอาจจะเป็นคำสุภาพในการต่อว่าบรรดาคนเดินดินที่มีลมหายใจใช้ชีวิตอยู่ไปวัน ๆ ทำมาหาเงินเลี้ยงชีวิตตามปกติโดยอาศัยซึ่งกันและกันไม่ได้มีความพิเศษหรือมองโลกให้พิเศษกว่าใคร ๆ หนังมักจะให้ซอมบี้เป็นภัยคุกคามแล้วก็มักจะแพร่กระจายไปโดยง่าย คนธรรมดาย่อมติดเชื้อง่าย ๆ เชื้อที่ว่าน่าจะเป็นเชื่อโรค "ความหลง" ไม่ว่าจะหลงในวัตถุ เงินตรา ความสุขสบาย ล้วนเป็นกิเลสตัณหาของปุถุชน คนที่ยังไม่หลงใหลมัวเราก็ค
วรจะหลีกหนีให้พ้น ๆ จากสิ่งยั่วยุเหล่านี้ แต่มันช่างยากเย็นเหลือเกินดังหนังแต่ละเรื่องในตอนจบคนส่วนใหญ่ก็มักจะแพ้ซอมบี้โดนกินซะเรียบแทบจะหมดโลก แล้วหนังก็ยังมีภาคใหม่ให้เรียนรู้ถึงการดิ้นรนที่จะหลีกหนีอย่างไม่สิ้นสุด แต่ไอเดียใหม่ 28 Weeks Later นี่เจ๋งสุด ตรงความหวังที่จะต้านทานเชื้อโรคกิเลสตัณหาเหล่านี้ มันออกจะต้องผจญอันตรายรอบด้านทั้งจากคนที่ติดเชื้อและไม่ติดเชื้อ ผมคงต้องรอติดตามหนังใหม่ที่ไม่รู้จะออกมาชื่อ 28 Months Later หรือเปล่า ? (ล้เล่น) ซึ่งหนังคงจะมีไอเดียสุดเจ๋งมานำเสนออย่างแน่นอนผมมั่นใจ
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น