วันจันทร์ที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2551

นาทีเป็น นาทีตาย "11:14"


______หนังเล็ก ๆ ทุนต่ำที่น่าสนใจสุด ๆ ช่วงเวลาห้าทุ่มสิบสี่นาทีเดียวกันนี้ของใครซักคนหนึ่งมันอาจจะมีความเกี่ยวโยงถึงใครอีกหลาย ๆ คนก็ได้ เมื่อมีต้นเหตุก็ต้องมีปลายเหตุ หนัง 11:14 มีชั้นเชิงการนำเสนอที่เยี่ยมยอดมากแม้กระแสตอบรับกันมีแค่ในกลุ่มหนังอินดี้ด้วยกันก็ตามความสนุกนาทีต่อนาทีกับเรื่องราวที่นำมาปะติดปะต่อกันนั้นลงตัวช่างเป็นบทและการดำเนินเรื่องที่ยอดเยี่ยม 11:14 น่าจะดูเป็นหนังแนวฆาตกรรมที่ไม่ต้องมีการสืบสวนเพียงแต่ไล่เวลาหาที่มีการการเกิดศพที่ตกลงมาใส่หน้ารถที่กำลังวิ่งฉิว แล้วมีปัญหาอะไรนักหนาที่เจ้าของรถจะหามศพนั้นใส่ท้ายรถโดยไม่แจ้งตำรวจทั้งที่เขาควรทำ นั่นมันตอนจบคร้าบ มันจะวกกลับไปตอนเริ่มอย่างแยบยล ว่า ศพนิรนามนั้นมันอะไรกัน อ๋อ..เขามีชื่อเขาเป็นคนรักของสาวหน้าหวานสำส่อนที่กำลังสะสมเงินเพื่อหนีออกจากบ้าน นอกจากนี้ในเวลาเดียวกันเราก็จะได้รู้จักกับผู้โชคร้ายที่ดวงจู๋สุด ๆ ที่จู๋ของเขาต้องขาดกระเด็นเพราะความพิเรน ขณะเดียวกันก็เป็นเวลาที่สาวสำส่อนจะต้องใช้กรรมกับบาปของตนเอง เวลา 11:14 อาจจะเป็นเวลาที่มัจจุราชกำหนดไว้แล้วให้เป็นเวลาลงทัณฑ์กับคนบาปที่เกี่ยวข้องกัน เหมือนกับที่เรานึกภาพไม่ออกกับการที่เราจะต้องมาอ่านสถิติว่าทุก ๆ 1 นาทีอาจจะมีคนตายพร้อมกันถึง 3 คนทั่วโลก หนังไม่ธรรมดาเรื่องนี้มีดารารุ่นกลางใหม่กลางเก่าหรือเกือบตกกระป๋องอย่าง แพทริกสเวซี่ย์ ราเชลลีคุ๊ก เฮนรี่โทมัส (เจ้าหนูเอเลียตใน E.T.) ฮิลลารี่สแวง มาโผล่ในหนังอินดี้ ที่ชวนติดตามตลอดทุกนาที ผสมกับมุขตลกร้ายจนร้ายสุด ๆ ก็แค่เป็นการดูหนังเปลี่ยนบรรยากาศเครียดมากเครียดน้อยลงเป็นการเรียกน้ำย่อยก่อนจะหาหนังระดับขวัญใจนักวิจารณ์แบบหนัก ๆ ลองเทียบกันดู

ไม่มีความคิดเห็น: