วันอาทิตย์ที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2551

โบฟอร์ท "Beaufort"


______หนังจากอิสราเอลที่ได้รับรางวัลออสการ์ปี 2007 และจัดจำหน่ายทั่วโลกโดยฮอลลีวูด เป็นหนังที่ใช้ได้เลย แม้เรา ๆ จะไม่เคยชินกับหนังดราม่าในบรรยากาศสงครามแบบนี้แต่เวทีรางวัลส่วนใหญ่มักจะให้เครดิตกับหนังต่างประเทศอย่าง สเปน ฝรั่งเศส อิตาลี ล่าสุดก็หันมามองผู้กำกับแถบเอเชียเยอะขึ้น ส่วนใหญ่หนังที่ถูกจับตามองก็มักเป็นหนังดราม่าที่เหมาะสำหรับคนนอนไม่หลับดู (จะได้นอนหลับไม่ต้องใช้ยาช่วย) เป็นเรื่องเลวร้ายของการที่ต้องสูญเสียดินแดนของอิสราเอลบางส่วนให้กับเลบานอน ปัญหาการเมืองมีทุกประเทศทั่วโลก ผู้รับกรรมก็มักเป็นประชาชนและทหาร หนังให้มุมมองของทหารหน่วยสุดท้ายที่ต้องทนต่อแรงกดดัน ห่าระเบิดที่เพียงโยนมาเล่น ๆ ก่อนจะต้องทิ้งป้อม “โบฟอร์ท” งานนี้แน่นอนพี่ใหญ่อย่างอเมริกามีเอี่ยวคอยช่วยด้านการทหารอยู่ หนังไม่ได้เน้นฉากรบแต่เน้นเหตุการณ์ที่ต้องถูกกดดันสิบกว่าวันที่ต้องทนอยู่ มีทั้งเสียใจต่อเพื่อนที่ล้มตายทีละคน เสียใจต่อดินแดนที่จะถูกลบออกจากแผนที่ประเทศ ความรู้สึกที่ต้องถอนธงออกจากป้อม แต่ก็ดีใจแทบบ้าที่จะได้ไปพ้น ๆ กับแดนนรกที่อาจทำให้พวกเขาตายได้ทุกเมื่อ การแสดงดูเป็นละครเอามาก ๆ ไม่ค่อยเหมือนหนังฮฮลลีวูดไม่มีอะไรซับซ้อนหักมุมให้เห็นมีแต่บทพูดที่ชวนเจ็บปวดใจของผู้นำอายุน้อยที่สับสนระหว่างรักษ์ชีวิตดีหรือรักษ์แผ่นดินดี หวนมองบ้านเมืองเราที่กำลังจะสูญเสียดินแดนบางส่วนเพราะเหตุจากการเมือง แม้ไม่มีสงคราม(เพราะเราต้องการหลีกเลี่ยง) แต่มันก็ชวนให้ต้องคิดย้อนหลังว่า ที่จริงแล้วมันควรหรือไม่ควรที่เราจะคิดและแสดงออกว่ายอมเสียเลือดเนื้อแลกหรือแค่พูดปาว ๆ ว่าไม่ยอมกับสิ่งที่เรารู้แค่คลุมเครือว่าเป็นดินแดนของเรารึเปล่า? เอาล่ะ ลองมาดูหนังกันก่อน “โบฟอร์ท” อาจจะบอกได้ว่าจิตใจของผู้ที่กำลังสูญเสียดินแดนไปจริง ๆ นั้นมันสะกิดเราได้คิดอะไรซักนิดรึเปล่า?

ไม่มีความคิดเห็น: